Łazienka Fridy Khalo

Łazienka jest przestrzenią intymną - miejscem higieny oraz regeneracji jakiej dostarcza obmycie ciała; woda w symbolicznym ujęciu oczyszcza, pozwalając odrodzić się duchowi i ciału. Ciepła woda koi ból, którego nieustannie przez całe swoje życie doświadczała meksykańska malarka Frida Khalo (1907-1954). Cierpienie fizyczne stało się codziennym towarzyszem artystki po wypadku, któremu uległa jako młoda dziewczyna w wyniku kolizji autobusu z trolejbusem, kiedy to żelazna poręcz na wylot przebiła jej macicę; Frida doznała także złamania kręgosłupa, obojczyka, żeber, prawej nogi w jedenastu miejscach oraz stopy.

Łazienka w La Casa Azul

Po śmierci artystki Fridy Khalo w 1954 r., jej mąż – Diego Rivera zabarykadował dwie łazienki w ich wspólnym domu – La Casa Azul, które przez kolejne 15 lat aż do śmierci malarza pozostały nieotwarte.
Obecnie La Casa Azul jest częścią muzeum Fridy Kahalo. Dom, w którym artystka spędziła swoje dzieciństwo, był nie tylko siedliskiem dwojga najsłynniejszych artystów Meksyku, stał się również kwaterą intelektualnej aktywności oraz schronieniem dla marksistowskiego rewolucjonisty – Leona Trockiego.

Graciela Iturbide – artystyczna dokumentacja fotograficzna

W 2005 r. meksykańska fotografka – Graciela Iturbide na czarno-białej fotografii uwieczniła garderobę, bibliotekę oraz łazienkę Fridy Kahalo. Dokumentacja wnętrza łazienki jest w rzeczywistości jej artystyczną reinterpretacją; przedstawia surowe pomieszczenie wyłożone białymi płytkami, nagromadzenie rekwizytów (gorsety ortopedyczne, kule) nasuwa skojarzenie z szpitalem. Frida Khalo podczas swojego życia przeszła ponad 30 operacji, wiec sprzęt medyczny i rehabilitacyjny był częścią jej przedmiotów osobistych. 

Co dała mi woda

https://www.getty.edu/news/what-frida-kahlo-kept-in-her-bathroom/

https://www.fridakahlo.org/what-the-water-gave-me.jsp